پرکاری‌های تیروئید نیز ممکن است باعث افزایش عوارضی مانند تحریک سیستم آدرنال و سیستم سمپاتیک شود و در نتیجه افزایش سرعت متابولیسم، بیرون‌زدگی چشم‌ها، عوارض قلبی عروقی و در نهایت پوکی استخوان را در پی داشته باشد. بنابراین، بیماری تیروئید جدی است و باید به موقع تشخیص داده شده و درمان مناسب برای آن آغاز شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

به بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید، به ویژه در چندماه اول درمان که بیماری هنوز کنترل نشده‌است، توصیه می‌شود از نمک یددار یا غذاهای دریایی خودداری کنند، زیرا وارد‎شدن حجم زیادی از ید به بدن بیمار، باعث تشدید پرکاری تیروئید می‌شود و روند درمان را دشوار می‌کند. برای افرادی که تحت عمل جراحی تیروئید قرار می‌گیرند و غده تیروئید آن‌ها به‎طور کامل خارج می‌شود، رژیم غذایی خاصی وجود ندارد و آن‌ها می‌توانند از همه غذاها آزادانه استفاده کنند؛ این افراد تنها باید داروی لوتیروکسین تجویز شده را به‌صورت مادام‌العمر استفاده کنند.

 

 

نکته‌ای که در مورد مصرف آن نمک ید دار وجود دارد این است که قرارگرفتن این نوع نمک در معرض نور، حرارت، آفتاب و رطوبت، باعث بی‌اثر شدن خاصیت ید می‌شود. بنابراین نمک ید دار باید در آشپزخانه در ظروف درب‌بسته و به دور از نور نگهداری شود و به صورت خام روی غذا پاشیده شود تا ید موجود در آن برای بدن قابل جذب و استفاده باشد. موضوع قابل توجه اینکه استفاده از نمک دریا و نمک‎های معدنی که گاهی توسط بعضی از افراد در سطح جامعه تبلیغ می‌شود، برای رفع مشکلات تیروئید هیچ پشتوانه علمی ندارد.